"Γερμανοί, προσοχή! Μην αγοράζετε από Εβραίους" |
Ο Χερτσλ επέκρινε τον Εμίλ Ζολά και άλλους Γάλλους, κυρίως σοσιαλιστές, που έσπευσαν να υπερασπιστούν τον Ντρέιφους. Παραπονέθηκε ότι οι Εβραίοι αναζητούν "προστασία από τους σοσιαλιστές και τους καταστροφείς της παρούσας κοινωνικής τάξης... Πραγματικά, δεν είναι πια Εβραίοι. Στα σίγουρα, ούτε Γάλλοι μπορεί να είναι. Και πολύ πιθανό να γίνουν ηγέτες του Ευρωπαϊκού αναρχισμού".
Υποστήριζε ότι η απάντηση στον αντισημιτισμό βρίσκεται στο γεγονός ότι οι Εβραίοι ζουν σε χώρες όπου είναι ανεπιθύμητοι και δεν έχουν ακόμα καταφέρει να ιδρύσουν ένα δικό τους κράτος. Σ' αυτή την προσπάθεια, δήλωνε, "οι αντισημίτες θα είναι οι πιο αξιόπιστοι φίλοι μας... οι σύμμαχοί μας". Γι' αυτό το λόγο πήγε να συναντήσει τον υπουργό Εσωτερικών του Τσάρου, Πλέβε, τον άνθρωπο που είχε οργανώσει το Πογκρόμ του Κίσινεφ το 1903. Του έριξε το δόλωμα ότι με το να πετάξει τους Εβραίους έξω από τη Ρωσία θα αποδυνάμωνε το επαναστατικό κίνημα, το μεγαλύτερο εχθρό του.
Αν ο ανταγωνισμός μεταξύ Εβραίων και εθνικών ήταν τάχα φυσικός και αναπόφευκτος, τότε θα πρέπει ασφαλώς και ο ανταγωνισμός μεταξύ Εβραίων και Αράβων στην Παλαιστίνη να είναι φυσικός και αναπόφευκτος. Καταρχήν, ο Χερτσλ όρισε το Σιωνισμό ως "το να δώσεις σε ένα λαό χωρίς χώρα μια χώρα χωρίς λαό". Όταν έπεσε στην αντίληψή του το γεγονός ότι υπήρχαν Άραβες στην Παλαιστίνη, ο Χερτσλ το πήρε σαν δεδομένο ότι η μόνη δουλειά που έμενε να γίνει ήταν να τους ξεφορτωθείς. Στις 12 Ιουνίου του 1895 έγραφε: "Θα προσπαθήσουμε να σκορπίσουμε τον πάμφτωχο πληθυσμό πέρα από τα σύνορα εξασφαλίζοντάς του δουλειά στις χώρες διέλευσης, και αρνούμενοι σ' αυτόν κάθε απασχόληση στη δική μας χώρα". Τι ξεδιάντροπη ομολογία εθνοκάθαρσης εκ προ μελέτης!
Η κλειστή Σιωνιστική οικονομίαΟι Σιωνιστές που μετανάστευσαν στην Παλαιστίνη από τα τέλη του 19ου αιώνα δεν ήθελαν να δημιουργήσουν μια οικονομία παρόμοια με εκείνη των λευκών στη Νότια Αφρική. Εκεί οι λευκοί ήταν οι καπιταλιστές, ενώ οι μαύροι ήταν οι εργάτες. Οι Σιωνιστές ήθελαν ολόκληρο τον πληθυσμό να είναι Εβραϊκός. Με το πολύ χαμηλό βιοτικό επίπεδο των Αράβων σε σύγκριση με τους Ευρωπαίους και με τόσο εκτεταμένη ανοιχτή και κρυμμένη ανεργία, ο μόνος τρόπος για να επιτευχθεί αυτός ο σκοπός ήταν να κλείσει η εβραϊκή αγορά εργασίας στους Άραβες. Υπήρχαν αρκετές μέθοδοι που χρησιμοποιήθηκαν για την επίτευξη αυτού του σκοπού. Πρώτον, το Εβραϊκό Εθνικό Ταμείο, ιδιοκτήτης ενός μεγάλου μέρους της γης που ανήκε στους Εβραίους, συμπεριλαμβανομένου, για παράδειγμα, ενός μεγάλου τμήματος του Τελ Αβίβ, είχε ένα καθεστώς που επέμενε ότι μόνο οι Εβραίοι μπορούσαν να απασχολούνται σε αυτή τη γη.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου