Κρίσιμες στιγμές για την Καταλονία καθώς το Ισπανικό κράτος αρχίζει να πιέζει για αναστολή της αυτονομίας

Socialist Worker, Thu 19 Oct 2017, Issue No.2576

Η πολιτική κρίση μεταξύ της κυβέρνησης του ισπανικού κράτους και της Καταλονίας βαθαίνει και πάλι.

Ο Πρωθυπουργός Μάριανο Ραχόι ανακοίνωσε την Πέμπτη ότι θα επιδιώξει να αναστείλει την αυτονομία της Καταλονίας.

Ο Ραχόι είχε ζητήσει από τον καταλανό πρόεδρο Κάρλες Πουτζντεμόν να αποκλείσει κατηγορηματικά κάθε διακήρυξη ανεξαρτησίας μετά το δημοψήφισμα της 1ης Οκτωβρίου που ήταν υπέρ του αποχωρισμού.

Ο Πουτζντεμόν επισήμανε ότι "η αναστολή [της δήλωσης ανεξαρτησίας] εξακολουθεί να ισχύει". Αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό για το Ραχόι.

Σε μια έκτακτη συνάντηση του υπουργικού συμβουλίου που θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο, η ισπανική κυβέρνηση θα ξεκινήσει τη διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 155 του Συντάγματος του 1978 που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την αναστολή της αυτονομίας της Καταλονίας.

Αυτό πρέπει να περάσει μέσα από μια επίσημη διαδικασία και ψηφοφορία στη Γερουσία, την ανώτερη βαθμίδα του ισπανικού κράτους. Τα περισσότερα μέλη της Γερουσίας εκλέγονται με μια αντιδημοκρατική μέθοδο όπου κάθε επαρχία εκλέγει τέσσερις γερουσιαστές, ανεξάρτητα από τον πληθυσμό. Ο Ραχόι έχει την πλειοψηφία στη Γερουσία, παρότι δεν κατέχει την αντίστοιχη πλειοψηφία στην ισπανική Βουλή των Κοινοτήτων.

Ο Ραχόι ποντάρει στο τσάκισμα του καταλανικού κινήματος. Αλλά αυτό δεν είναι αναπόφευκτο.

Την Τρίτη 200.000 άνθρωποι διαδήλωσαν στη Βαρκελώνη για να αντιταχθούν στη φυλάκιση των ηγετών των μεγαλύτερων οργανώσεων υπέρ της ανεξαρτησίας στην Καταλονία. Του Τζόρντι Σάντσες της Καταλανικής Εθνοσυνέλευσης (ANC) και ο Τζόρντι Κουσάρτ της Omnium Cultural - κατηγορούνται για ανταρσία μετά την οργάνωση διαδηλώσεων στο πλαίσιο του δημοψηφίσματος.

Ο Ντέιβιντ Καρβάλα από την επαναστατική οργάνωση Marx 21 λέει: "Ο πολιτικός συμβολισμός της φυλάκισης των ηγετών της ANC και της Omnium Cultural για τη συμμετοχή τους στις ειρηνικές διαδηλώσεις (και για τη συνεχή τους ενθάρρυνση ώστε να είναι αυτές ειρηνικές) είναι τεράστια.

“Οι αρχές λένε ότι με τη δικαστική και αστυνομική εξουσία τους μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν, όπως προσπάθησαν να κάνουν τη μέρα του δημοψηφίσματος.


“Η απάντηση πρέπει να είναι η μαζική λαϊκή κινητοποίηση όπως τη μέρα του δημοψηφίσματος. Πρέπει να δείξουμε ότι συλλογικά έχουμε περισσότερη δύναμη απ' αυτές".

Μια μεγάλη διαδήλωση είχε ήδη καλεστεί για αυτό το Σάββατο ζητώντας την απελευθέρωση των "δύο Τζορντίδων". Η συμμετοχή θα ενισχυθεί από την οργή απέναντι στις προσπάθειες του Ραχόι να αφαιρέσει την αυτονομία της Καταλονίας.

Και στη Βαρκελώνη, τη Χιρόνα και σε μερικές άλλες περιοχές έχουν προγραμματιστεί νυχτερινές "Κατσαρολάδες" – χτυπήματα κατσαρόλας σε εργατογειτονιές ή έξω από κτίρια στρατηγικής σημασίας.

Οι φοιτητές οργανώνουν καταλήψεις και μαζικές διαδηλώσεις.

Παζαρέματα

Η στρατηγική του Πουτζντεμόν, των υποχωρήσεων σε σχέση με τη διακήρυξη της Ανεξαρτησίας, του παζαρέματος με το Ραχόι και των επικλήσεων για διαπραγματεύσεις, έχει αποτύχει.

Ούτε η Ευρωπαϊκή Ένωση πρόκειται να παρέμβει. Η ΕΕ βλέπει τις εξελίξεις σαν μια εσωτερική υπόθεση του ισπανικού κράτους που μπορεί να την αντιμετωπίσει μόνο του -όσο κατασταλτικά θέλει.

Η καλύτερη απάντηση στην απειλή του Άρθρου 155 είναι οι απεργίες και οι μαζικές διαδηλώσεις -και η σύνδεση της διακήρυξης της ανεξαρτησίας με το όραμα μιας κοινωνίας που να βάζει τους ανθρώπους πάνω από τα κέρδη.

Υπάρχουν συζητήσεις σχετικά με μια συντονισμένη απεργία που να περιλαμβάνει τουλάχιστον τις τρεις μεγάλες ομοσπονδίες εργαζομένων.

Εν τω μεταξύ, το Σοσιαλιστικό Κόμμα (PSOE), το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης στο ισπανικό κοινοβούλιο, τείνει χείρα βοήθειας στο Ραχόι.

Ο ηγέτης του, Πέδρο Σάντσες, δήλωσε χθες ότι "η μόνη δυνατή πορεία για τον κ. Ποτυτζντεμόν είναι η αποκατάσταση της νομιμότητας και, από πολιτική άποψη, η διεξαγωγή εκλογών".

Ο Ραχόι πρότεινε επίσης πρόωρες εκλογές στην Καταλανία, με την ελπίδα ότι τα κόμματα υπέρ της ανεξαρτησίας θα χάσουν την πλειοψηφία τους.

Η διαδήλωση του Σαββάτου πρέπει να είναι μεγάλη, και πρέπει να συνοδευτεί με την απεργιακή δύναμη των εργαζόμενων.