Εδώ και πάνω από έξι μήνες ο κόσμος στην περιοχή του Ριφ και στο υπόλοιπο Μαρόκο βρίσκεται στους δρόμους. Απαιτούν να μπει τέλος στον εξευτελισμό (“χογκρά”) που βιώνουν στα χέρια της αστυνομίας και των κρατικών αρχών, αλλά ζητάνε και δημόσιες υπηρεσίες και δουλειές.
Το κίνημα ξέσπασε με τη βάρβαρη αστυνομική δολοφονία του ιχθυοπώλη Μοχσί ν Φίκρι στην αλ Χουσέιμα. Η Χουσέιμα είναι κομμάτι της περιοχής του Ριφ στο Βορρά. Πρόκειται για ένα τμήμα του Μαρόκου περιθωριοποιημένου πολιτικά, οικονομικά και πολιτισμικά. Η περιοχή έχει μια πλούσια ιστορία αντίστασης, τόσο απέναντι στην αποικιοκρατία όσο και στο μαροκινό καθεστώς. Τα αιτήματα του λαού των Αμαζίγκ (γνωστών και ως Βερβέρων) που ζουν στην περιοχή έχουν γίνει ζήτημα για τον κόσμο σε ολόκληρο το Μαρόκο.
Οι διαδηλώσεις εντάθηκαν τις τελευταίες βδομάδες και δυνάμωσαν κι άλλο ως αντίδραση απέναντι στην καταστολή. Μετά από χρόνια σιωπής, ο κόσμος βγαίνει τους δρόμους μαζικά. Οι γυναίκες παίρνουν πρωταγωνιστικό ρόλο στις διαδηλώσεις. Την περασμένη Κυριακή εκατοντάδες χιλιάδες διαδήλωσαν στην πρωτεύουσα της χώρας, Ραμπάτ.
Πριν από δυο βδομάδες το κράτος προχώρησε σε κλιμάκωση, φυλακίζοντας τον ηγέτη του κινήματος, Νάσερ Ζαφζάφι και άλλους. Πάνω από εκατό αγωνιστές βρίσκονται τώρα στη φυλακή, αντιμέτωποι με βασανιστήρια και κατασκευασμένες κατηγορίες. Το καθεστώς σπέρνει ψέματα μέσω των ΜΜΕ και των τζαμιών ότι το κίνημα είναι “αποσχιστικό”, τα οποία κυκλοφορούν και στην μαροκινή διασπορά στην Ευρώπη. Αλλά, προς το παρόν, η καταστολή και η λάσπη το μόνο που έχει καταφέρει είναι να βγάλει στο δρόμο περισσότερο κόσμο και να αναδεικνύονται νέα πρόσωπα ως εκπρόσωποι του κινήματος.
Το σημερινό κίνημα έχει πάρει μαθήματα από το κίνημα της 20ης του Φλεβάρη που αναδύθηκε μέσα στην αραβική άνοιξη αλλά αντιμετώπισε τεράστια καταστολή. Το κίνημα παραμένει πειθαρχημένο, επιμένει ότι έχει μη-βίαιο χαρακτήρα και δεν δίνει χώρο για προβοκάτσιες. Οι ηγέτες της περιοχής φοβούνται ότι θα έχει ως αποτέλεσμα την αναγέννηση του μαχητικού πνεύματος των μαζών, και έχουν δίκιο να φοβούνται.
Οι Δυτικές δυνάμεις στο σύνολό τους, και η Ευρωπαϊκή Ένωση ιδιαίτερα, πάντα βρίσκονταν κοντά στο βασιλιά του Μαρόκου, με πρωτοβουλιές που ξεκινάνε από το πρόγραμμα παράτυπης παράδοσης για βασανιστήρια και φτάνουν ως τις συνθήκες της ΕΕ που δεν αφήνουν ούτε ένα ψάρι στις μαροκινές θάλασσες.
Δηλώνουμε την αμέριστη αλληλεγγύη μας με το λαό του Ριφ και του Μαρόκου και με τα δίκαια αιτήματά τους: την απελευθέρωση όλων των πολιτικών κρατούμενων, επενδύσεις στις δημόσιες υπηρεσίες και τερματισμό της στρατιωτικοποίησης του Ριφ. Όλη η εξουσία στο λαό!
Διεθνής Σοσιαλιστική Τάση
Διαβάστε τη διακήρυξη στα ελληνικά [εργατική αλληλεγγύη, Νο.1279, 21 Ιούνη 2017, Διεθνή, σελ.19] και στα αγγλικά [Solidarity with the movement in the Rif and Morocco, International Socialist Tendency, Thursday, June 15, 2017].
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου