Συρία - η επανάσταση που πνίγηκε στο αίμα

Socialist Worker, Issue No. 2540, Tue 7 Feb 2017, 15:38 GMT 



Κανείς δεν πρέπει να αμφιβάλλει για την ωμότητα του καθεστώτος του Σύριου δικτάτορα Μπασάρ αλ Άσαντ. 

Η αναφορά που εξέδωσε την περασμένη βδομάδα η Διεθνής Αμνηστία δείχνει γιατί.

Περιγράφει με φρικιαστικές λεπτομέρειες πώς 13.000 αντίπαλοι του Άσαντ απαγχονίστηκαν στα υπόγεια των καθεστωτικών φυλακών. Πολλοί περισσότεροι εικάζεται ότι είναι όσοι πέθαναν απ' την πείνα και τα βασανιστήρια.

Η φρίκη που περιγράφεται στην αναφορά υπογραμμίζει τον αδίστακτο χαρακτήρα της Ασαντικής αντεπανάστασης.

Οι ηγέτες της Δύσης λένε ότι οι βομβιστικές επιδρομές και οι ζώνες απαγόρευσης πτήσεων θα μπορούσαν να είχανε σώσει το λαό της Συρίας.

Είναι ψεύτες και υποκριτές. Τα κράτη της Δύσης, όπως οι ΗΠΑ και η Βρετανία, έχουν τις δικές τους δολοφονικές επιδιώξεις στη Μέση Ανατολή. Στηρίζουν τα δικά τους βάρβαρα καθεστώτα.

Μόλις την περασμένη βδομάδα η δεξιά πρωθυπουργός Τερέζα Μέι καλωσόρισε τον Ισραηλινό χασάπη Μπενιαμίν Νετανιάχου στη Downing Street.

Η Βρετανία και οι ΗΠΑ έχουν πολύ στενές σχέσεις με τη Σαουδική Αραβία -που βομβαρδίζει αμάχους στην Υεμένη- και με τον Αιγύπτιο πρόεδρο Αμπντέλ Φατάχ αλ-Σίσι που έπνιξε την Αιγυπτιακή επανάσταση.

Η σφαγή που μαίνεται τώρα στη Μοσούλη στο Ιράκ δείχνει το τι πραγματικά σημαίνουν οι δυτικές επεμβάσεις.

Η ήττα της επανάστασης στα χέρια του Άσαντ είναι μια αποκρουστική εικόνα -αλλά η Δύση ποτέ δεν ήταν δεν ήταν αυτή που θα την έσωζε.  

Σχόλια